ترجمه سوره 91

بنام خداوند بخشاینده مهربان

قسم به آفتاب و تابش هنگام رفعتش. (۱)

و قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است. (۲)

و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد. (۳)

و قسم به شب وقتیکه عالم را در پرده ی سیاهی کشد. (۴)

و قسم به آسمان بلند و آنکه آنرا بنا کرد. (۵)

و قسم به زمین و آنکه آنرا بگسترانید. (۶)

و قسم به نفس و آنکه آنرا نیکو بیافرید. (۷)

و با او خیر و شر او را الهام کرد. (۸)

که هر کسی روح خود را از گناه پاک سازد و به یقین رستگار خواهد بود. (۹)

و هرکه اورا پلید گرداند البته زیانکار خواهد گشت. (۱۰)

طایفه ی ثمود از غرور پیغمبر خود صالح را تکذیب و طغیان کردند. (۱۱)

هنگامیکه شقی ترین شان برانگیخته شد. (۱۲)

رسول خدا صالح بر آنها گفت این ناقه آیت خداست ، از خدا بترسید و آنرا سیراب گردانید. (۱۳)

لیکن آن قوم رسول را تکذیب و ناقه را پی کردند ، خداوند هم به کیفر گناهانشان آنانرا هلاک و شهرشان را با خاک یکسان نمود. (۱۴)

و هیچ باک از هلاک آنها نداشت. (۱۵)